Kunnskapsdepartementet har føreslått og gjera om norsk faget i skulen. Forslaget går ut på berre å ha eit skriftleg norsk fag, noe som gjer at elevane berre får ein skrifteleg karakter. Karakteren skal da innehalde båe eleven si bokmål og nynorsk kompetanse. I dag får elevane uavhengige karakterar i nynorsk og bokmål, men dersom forslaget blir vedtatt vil elevanes ferdigheiter i dei to norske skriftspråk vurderast under ein samla karakter. Mange meiner at dette vil øydeleggje for opplæringa i nynorsk ettersom at det er eit stort fleirtall av bokmålselevar i landet.
Eg meiner dette kan være eit bra tiltak for elevar og lærerar. Elevane har da mindre og halde kontroll på, slik at dei kan fokusera meir på norsk faget. For lærerane er dette også vært ein bra ordning, dei får mindre og rette i form av oppgåver og prøvar, noe som gjer at det blir kravd mindre ressursar.
Eg trur også at det er ein fin moglegheit til og gjere det norske språket meir samla. Ein samanslåing av bokmål og nynorsk gjer også at vi får eit innblikk i korleis målformane er bygga opp i forhold til kvarandre, men eg fryktar at bokmål vil sakte men sikkert overta for nynorsken, slik at bokmål blir den einaste språkforma i Norge.
Forhåpentlegvis vil kompetansemåla som kunnskapsdepartementet sett opp, visa at så lenge krava og opplæringa er dei same som før, vil nynorsk ikkje endra seg.
Da var ikkje eit vanskeleg val og velja bokmål som hovudmål, sia eg er oppvekst med at alle dei som stod meg nært snakkar bokmål.
Hjelteryggen skule var barneskulen eg gjekk på, der forgjekk all undervisning på bokmål. I massemedia er det bokmål som blir brukt, og da er fleire folk i Norge som brukar bokmål enn nynorsk. Derfor meinte eg og foreldra mine at bokmål var den naturlige målforma for meg.
Eg synas at nynorsk er kanskje eit av dei svakaste faga mine på skulen, eg slit med manglande kunnskapar rundt språket, nokke som gjer at eg ikkje får formulert setningane like bra som eg eigentlig ville ha gjort. Dette skapar ofte vanskar for meg når eg skal skriva innlegg og stilar. Eg synast at da er unødig med to karakterar i norsk, og eg håper på at ein gong so skal vi få ein felles karakter basert på kunnskapane vi har til dei to norske språkformane.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar